Σου στελνω μηνυμα με τη ψυχη στο στομα. Λίγο το ποτό, λίγο η ηλικία, λίγο η αίσθηση πως τα χρόνια περνάνε και πίσω δεν γυρνάνε. δεν θες πολύ, εγώ τουλάχιστον δεν θέλω πολύ. Λατρεύω το μούδιασμα που μου προκαλεί το αλκοόλ, για λίγο όλα μοιάζουν τόσο ερωτικά, τόσο ανέμελα, τόσο παιδικά. Μια μελωδία με πάει και με φέρνει, μια εδώ, μια εκεί, μια πουθενά.

Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 07, 2006. Problem Solved, Template Lost. Μέχρι που με ενημέρωσαν δύο όμορφες υπάρξεις πως δεν μπορούν να βάλουν comment. Με το δεξί εεε? Ε, εντ.

Καθε ζωη ειναι ενας γριφος. Η απαντηση στον δικο μου ειναι γεννημενη στο σκοταδι. Στην αρχη ειχα ακομα αποριες. See you, when I see you. Θα πάρω κι εγώ ένα τετράδιο και θα αρχίσω να γράφω. Θα γράφω, θα γράφω, θα γράφω, να δω μέχρι που θα το φτάσω. Ξεπέρασα κάποιον φόβο και συνάντησα την ευχή, που έκρυβε από πίσω του.

Πέσαμε από τα σύννεφα! Αποκαλύφθηκε το άβατο σε όλο του το μεγαλείο και το κράτος εν κράτη που ονομάζεται χωριά του Μυλοπόταμου έγινε πλέον γνωστό σε όλη τη χώρα. Ωραία και τώρα που ανακαλύψαμε την Αμερική τι κάνουμε;. Filed under Για τα Λιονταρια.

Αν τα λάθη διδάσκουν, τότε έχω μία καταπληκτική μόρφωση. Κυριακή, 2 Δεκεμβρίου 2007. Τόσα χρόνια επέμενες, το βροντοφώναζες πως δεν πάει άλλο και εγώ σε άκουγα. Μα μερικά χρόνια μετά ήταν αρκετές δύο ώρες για να ανατρέψεις τα πάντα και να αναιρέσεις τον εαυτό σου για πάντα. Άραγε δεν πιστεύεις τίποτα πια από αυτά που είχα κάνει ύμνο μου από τότε που άρχισα να καταλαβαίνω τον εαυτό μου? Άλλος ένας μύθος, μέσα μου γκρεμίζεται.

We are all mad here. Οφείλω να παραδεχτώ κάτι πριν ξεκινήσω αυτό μου το post. Δεν ήμουνα καλός στους αποχωρισμούς. Οι αποχαιρετισμοί είναι σα να διοργανώνεις surprise party στον κολλητό σου. Ποτέ δεν ξέρεις αν θα δακρύσει από τη συγκίνηση ή θα αδιαφορήσει πλήρως.