Poniedziałek, 3 sierpnia 2015.

Rozdział 22 - Muszę zostać sama. Czemu nie jesteś w studiu? Spytałam wpuszczając go do środka. Brazylijczyk zignorował moje pytanie i skierował się za mną do salonu. - Napijesz się czegoś? Rozmawiałem z twoją mamą - powiedział ciemnoskóry nie zwracając uwagi na to co mówię. - Pozwoliła mi powiedzieć ci prawdę - dodał zdenerwowany. - Kiedy byłaś w szpitalu wykryli, że chorujesz na białaczkę. Dlaczego ty wiesz o tym pierwszy! Jakiś czas temu czy.

Gdyby nie niskie temperatury powiedziałabym, że zbliża się wiosna. Leżałam na kanapie z książką w ręku. Od kilku miesięcy mam tyle wolnego czasu, że nie wiem co z nim robić. Powoli zaczynałam mieć dość tego leniuchowania. Jest ładna pogoda, trochę świeżego powietrza jeszcze nikomu nie zaszkodziło. - Weszłam i usiadłam na fotelu. - Wszystko w porządku? Termin mam za oko.

To wspomnienie, które we mnie trwa. Poniedziałek, 10 sierpnia 2015. Tutaj w Warszawie nic mnie nie trzyma, więc czemu by nie? Jak poradziłam sobie w Londynie, to gdzie indziej też dałabym radę. Może opowiem Wam nieco więcej o sobie? Jak już wiecie, z powyższej informacji, nazywam się Meredith imię to wybrał mój. chwila, chwila! Nie schodź na inny temat! Nie myślcie czasem, że mieszkam tutaj tak sama. Jestem tutaj z tatą i moim przyrodnim bratem Filipem. Moim zainteresowaniem są książki! Dzień dobry słońc.

Sobota, 28 listopada 2015. Violetta, kochanie - budzi mnie delikatny głos, który od razu rozpoznaję - wstań, już po jedenastej. Tak bardzo nie chcę otworzyć oczu, zobaczyć znów tych białych ścian, białego sufitu, podłogi. Jednocześnie tak bardzo chcę zobaczyć znowu jego oczy, nos, usta, policzki. Wiedząc, że mogę je dziś widzieć po raz ostatni. Sobota, kochanie - wzdycha.

Bo pomiędzy przypadkiem, a przeznaczeniem jest dość mała granica. Czwartek, 4 czerwca 2015. Viola - szepnął - Poczułam, jak na moich policzkach pojawiają się łzy. On się obudził, on naprawdę się obudził. Tak się martwiłam - przytuliłam się do niego - Wszystko w porządku? Kiedy jesteś przy mnie, wszystko jest dobrze - spojrzał mi w oczy i się uśmiechnął - Byłaś tu cały czas - powiedział. Tak - zaśmiałam się - I cholernie się o ciebie martwiłam. Uśmiechnął się do nas ciepło - Jak się czujesz? Jest do.

Poniedziałek, 18 kwietnia 2016. Sobota, 26 marca 2016. Czwartek, 24 marca 2016.