Nigdy nie wiesz, co Cię spotka dziś. O dobrych i złych w życiu chwilach. Środa, 24 stycznia 2018. Nie pamiętam, czy on wie o blogu. Pamiętam za to, że był jedną z pierwszych osób, jakie poznałam zaraz po przeprowadzce do Dużego Miasta. Pamiętam jego spokojne, nieco flegmatyczne ruchy, jak coś tłumaczył. Zostawia mnie z niewypowiedzianymi słowami.

Zdziwiło Was, anonimowo narzekające cwaniaki! Już milion nekrologów wypisanych, rezygnacja w me usta po stokroć wkładana, a tu o! Wbrew początkowym myślom, farmakologia okazała się wcale nie taka zła. To znaczy, nauki oczywiście jest absolutny ogrom, ale ja dziwakiem jestem i do wpajania kolejnych nazw nieużywanych albo niezarejestrowanych preparatów podchodzę z większym zapałem niż do wszechobecnej patomorfologicznej martwicy i hiperchromatycznych jąder.

Mimo całego zrzędzenia ani razu nie pomyślałam, żeby zostawić te studia. Wydaje mi się to tak abstrakcyjne, że aż się śmieję. Mimo wszystkich poświeceń i niekoniecznie dobrych zmian, ani razu nie żałowałam swojej decyzji.

Bliżej końca, niźli dalej. Zgodnie z pięcioletnią tradycją, egzamin w sesji zimowej zdałem w pierwszym terminie, wobec czego mogłem delektować się tygodniem ferii zimowych. Zaliczenie semestru bez tyłów było dla mnie o tyle ważne, że perspektywa tygodniowego leżenia do góry brzuchem, z dobrą książką i napitkiem, prezentuje się zdecydowanie lepiej, niż wizja tygodniowego siedzenia z nosem w podręczniku i zmęczenia nauką już na początku nadchodzącego semestru. Może wracać w pielesze? .

Poniedziałek, 21 kwietnia 2014. Piżama, ciepły sweter, klapki. kubek herbaty z miodem w ręce. Obok mnie równie zaspany człapie Podhalan. Dookoła nas ptaszki, dzięcioł, kogut. Sobota, 29 marca 2014. Nareszcie na naszym tarasie zawitał stół i ławki. Umie już siadać i przychodzić na komendę do mnie. Środa, 12 marca 2014.

Jeden Jatrogenny Blog, ze dwa IPP, ze trzy Kawki. Jatrogenne posty o pacjentach, lekarzach, pielęgniarkach, szpitalach, Uczelni Medycznej. leczo w kuchni i strzykawki.

Whatever the mind of man can conceive and believe, it can achieve. Czwartek, 13 sierpnia 2015. Praktyki - dzień VIII i IX. Katar skutecznie utrudniał mi dzisiaj życie. Do południa nie działo się nic ciekawego, siedziałam na oddziale, robiąc to co zwykle.

Długie włosy miałam od przedszkola. Zazwyczaj podcinałam tylko końcówki, od czasu do czasu ciut więcej, ale generalnie były to kudły długie i proste jak, no dobra, nie wiem jak co. Wszyscy się zachwycali, że takie ładne, ojoj. Czy o włosach którejkolwiek małej dziewczynki tak się nie mówi? Ale modne zaczęły być tzw. boby i zamarzyłam, żeby się na takie cuś ściąć na koniec podstawówki. W rodzinie oczywiście krzyki i jęki, że nie, w życiu! Krótkie ci nie pasują! Można się przemęcz.

Zrobię wszystko, co w mojej mocy. Niedziela, 5 lipca 2015. Od 1 lipca wstaję zazwyczaj o 6. Może reszta rodziny doceni, jak się za 2h obudzą. Zdążę się jeszcze przywitać z pielęgniarkami i trochę pożartować. Oprócz tego, jak znajdzie się jakaś luźniejsza chwila, to plotkujemy z pielęgniarkami w dyżurce oraz zajadamy się czekoladkami i ci.

Poniedziałek, 30 marca 2015. Piątek, 27 lutego 2015. Czuję gdzieś w środku, że jestem inna niż te trzy miesiące temu kiedy tu pisałam po raz ostatni. Wychodzi także moje lenistwo na języku polskim, w szczególności kiedy była interpretacja wierszy bo w przek.