Sevgili blog arkadaşım Boncuk Mutfakta blog sa.

Can kızım, canım kızım. Bugün beni anne yaptığın, dünyanın en mutlu insanı yaptığın gün. Çocuklar annelerini kendileri seçermiş derler. Iyi ki sen beni seçmişsin. Beni iyi ki sen seçmişsin. 4 Sınıfa gideceksin bu sene. Hep gülümsettin yüzümüzü, hep gurur duyduk seninle. Öğretmenlerinden hep güzel sözcüklerle ayrıldık yanlarından.

Artık tamamen yeni bloğumda yazıyorum. Profil resmi çok hoşuma gitti. İçten bir gülümseme ile bir davette çekilmiş bir resim. içimi ısıtan ve doğru adreste olduğumu hissettiren bir resimdi. Her gün takip etmeye başladım sevgili Edayı.

Uzun zamandır eklememişim bir şey. Yeni yeni dikişler var aslında. Seda sürekli internetten modeller bulup getiriyor, bana onu dik, bunu dik diye. Kumaş yok , kalıp yok diye erteliyoruz sürekli. Böyle basit ama çok kullanışlı bir model oldu. Seda gündüz vakti eve gelse, giyse ve üzerinde fotoğraf çeksek çok güzel olur. Cıvıl cıvıllar, insanın içini açıyorlar.

Ya bana bir şey olursa! Nisan 14, 2011. Bu sıralar hem yakınlarımdan hem de çok yakın olmadığım ama duyunca kendimi yakın hissettiklerimden hiç de hoş olmayan sağlık haberleri alıyorum. Bir şey yapamamanın verdiği çaresizlikle nefesimi tutmuş olduğumu fark ediyor ve yaşamak için bütün negatif duygularımı içimde tuttuğum o büyük nefesle atmak istiyorum. Ama nafile oluyor kimi zaman.