I ja kocham Cię! Czy Veroni stuka, puka? Nutki na klawisze wrzucam. Moją Ukochaną do Serca,. Ach, jakaś Ty Veronisiu, cudna! Tak bardzo za Tobą tęsknię. I choć mróz szczypie w uszy. Nikt i nic już nie zdoła. Zmienić moich uczuć do Ciebie. Będę czekać, aż przyjedziesz. Na Naszą randkę w sobotę. I ja kocham Cię! Udostępnij w usłudze Twitter.

Ale masz talent do pisania , pozdrawiam. Kiedyś tak razem, potem osobno. Teraz gdzieś bywasz, gaśniesz pochodnio. Tylko silnego samca ci trzeba. Co za pysk złapie, powali drzewa. Taki, co wódę w gardło wlewa. Nie romantyczny, jak ja, cholera! Co piękne już mnie minęło. Szczęście, serce me samotne ogarnęło. Ty lubisz tańce, różańce plotek. I towarzystwo trzpiotów, głupotek. Nie pasowała ci codzienność wspólna.

Ja nie mam smutku do tej zimy. Pora to dla mnie urodzajna. I chodnik zaliczyłem za dnia. Ślisko i wietrznie jest na dworze. Kulig wysoko w górach brzęczy. Aż echo dzwonków niesie echo. Zima dla ludzi i dla zwierząt. To jak szczepionka jest dla świata. Odporni chodzą, chorzy leżą. Cieszmy się jako piersi i drudzy. Już niedługo do Wiosny i Lata! Amadeusz, autor 04.

Środa, 4 stycznia 2017. Nic już takie nie będzie, jak Pierwszy Raz! A Ciebie nie ma, nie ma. Kiedyś pisane palcem na piasku. Bo Nasza Miłość wciąż płonie. W mym Sercu, nocą i o brzasku. Nie jestem silny i wspaniały. Młodość mija mnie w biegu. Dla Ciebie to bez różnicy - nieszablonowy Mężczyzna. Mógłby znów być Twoim Towarzyszem Życia.

Ero w kielich ud, Go przyjmę! Już czuję jak tryśnie. Będzie się w nim wzburzał. Może z nadmiaru nie utonie! Och, chwilo czekana. By mnie wnet, obrócić! Lubię, gdy je pisze. Wiem, że wiele pań czyta. Niech i One, rumienią ciszę! Chłopak już nie młody. W kielich ud, Go przyjmę! Oj, dana do nocy! Oj, dana do rana! Serce moje.