Między szaleństwem a miłością jest cienka granica. Obiecałam, że po testach wrócę z nowym blogiem, więc przedstawiam Wam. Co prawda blog dopiero się tworzy. Jeśli macie jakieś pomysły, jak można go ulepszyć, to bardzo proszę o propozycje w komenatrzach. Mam do Was jeszcze jedną małą prośbę, a mianowicie do tych, którzy korzystają z gadu-gadu.

Cześć, witam wszystkim znowu. Nie wiem czy reszta oceniających tu wróci, ale ja na pewno. Mam jeszcze jednego bloga z tłumaczeniami, ale myślę, że jakoś sobie poradzę. Biorę na tapet kolejnego bloga i mobilizuję się. To takie postanowienie na koniec wakacji.

Nic nigdy nie dzieje się przypadkiem. Sobota, 10 października 2015. Severus Snape od zawsze uchodził za bezlitosnego nauczyciela, który pastwił się nad uczniami, kiedy tylko nadarzyła się okazja. Gnębił, wyzywał i odejmował punkty praktycznie za wszystko, jeśli miał taki kaprys. Tak było i tam razem w czwartkowe popołudnie. Mistrz Eliksirów już od ponad pięciu minut stał nad Nevillem Longbottomem i wyśmiewał jego nieudolne próby uwarzenia porządnego wywaru. To aż takie trudne? .

I love when you are near. Piątek, 10 kwietnia 2015. Wtorek, 16 grudnia 2014. Harry Potter And The Half-Blood Prince Soundtrack - The Drink Of Despair. Kiedy chłopak szedł przed siebie, Katie starała się uwolnić z jego ucisku, mówiąc. Nie, Johnson - wy.

Czwartek, 24 września 2015. I to mi tak krótko zajęło! I grafikę zrobiłam w paincie! Jestem z siebie taka duuumna. A tak serio - stawiajcie znicze pod ś. ostatnim szablonikiem i oceniajcie nowy. Guten Morgen meine lieben czytelniken! Udostępnij w usłudze Twitter.

Kiedy miłość staje się silniejsza od nienawiści. Środa, 18 czerwca 2014. Nie chcę zawieszać bloga, ale. Wrócę do niego już niedługo, lecz nie wiem kiedy. Przepraszam wszystkich co czekali bardzo długo na nowy rozdział. Mam nadzieję, że gdy znowu coś napiszę będę miała znów tylu czytelników co kiedyś. Pozdrawiam i jeszcze raz przepraszam. Poniedziałek, 21 kwietnia 2014.

Niby to nic wielkiego, przyjaciele się o nią troszczą, więc powinna być wdzięczna. Rozumiała fakt, że jest młodsza od reszty rodziny, ich znajomych. W końcu zawsze też to ją najbardziej głaskano po głowie. Do tej pory nie miała nic przeciwko temu. Kiedy za oknami zrobiło się ciemno, fioletowo-włosa osóbka wymknęła się z dormitorium, aby kilka minut później zniknąć pod osłoną ciemnych, grubych konarów i rozłożystych gałęzi.