دنیای من کسری و کوروش عزیزم. آبان نامه نیمه اول آذر. نوشته شده در تاريخ جمعه 15 آذر1392 توسط مامانی. یک مامانی گرفتار و پر مشغله با داشتن یک پسر کلاس اولی اینجوری میشه که نمی تونه ماهی یکبار هم وبلاگ گل پسرها رو به روز کنه. کسری جان مامان بالاخره به مدرسه رفتن و نوشتن تکلیف شب عادت کرده و حالا خودش رو موظف می دونه تکالیفش رو بنویسه و بعد مامانی دیگته شب بگه و بنویسه ولی برای مرور درسها کمی بازیگوشی میکنه اما مامانی به هزار روش وبازی و توضیح و توجیه راضی اش میکنه و قیافه مامانی آخرش این شکلیه.

خلاصه که نبض زندگیمون تو دستاش و امید زندگیمون تو چشماشه. موسيقي زندگيمون صداي قلبشه و آرامشمون حضورش. به خاطر خودم می گی. نادیا دختر مامان و بابا.

گاهی لازمه که یه گربه باشی و خودت و شیر ببینی و گاهی هم لازمه شیر باشی و خودتو به ملوسی بزنی. فرق ظریفی بین این ها هست و باید زیرک باشی تا بدونی کی شیر باشی و کی یه گربه ملوس خونگی. امیدوارم بتونم این فرق های ظریف و به دخترکم به خوبی آموزش بدم.