دونه های درشت عرق رو پیشونی سید برق میزد. از شدت تب نای باز کردن چشاشو نداشت. ماسک روی صورتش کلافش کرده بود. صدای خس خس سینش به وضوح شنیده می شد. دستی آروم پیشونیشو نوازش کرد. ابوالفضل بود که با نگاهی نگران داشت با دستمالی عرق از صورت بابا پاک میکرد. تا نگاش به چشمای نیمه باز بابا افتاد لبخندی تمام صورتشو پر کرد. قطره اشکی بی اجازه آروم از گوشه ی چشم ابوالفضل سرازیر شد. حسین حسین میگیم میریم کربلا.

De tromper son voisin,de mentir à son prochain? Sans toi,la vie aurait été dure. Tu nous épargnes bien des conflits. Copiant la sienne avec un tel art. Notre intégrité bafouée de taches.

Quarta-feira, 21 de setembro de 2011. U talvez não tenha muitos amigos. Mas os que eu tenho são os melhores que alguém poderia ter. Além disso tenho sorte, porque os amigos que tenho têm muitos. Amigos e os dividem comigo. Assim o meu número de amigos sempre aumenta, já que eu sempre ganho amigos dos meus amigos. Foi assim aqui, uns eu ganhei há tempos, outros são mais recentes. E quem os deu não ficou sem eles, pois a amizade pode sempre ser. Dividida sem nunca diminuir ou enfraquecer.

وبلاگی با آدرس مورد نظر پیدا نشد.