آرام دقایقم را خیس کرده. فریاد نبودنت در صدایم بغضی شده دلگیر. هوای ثانیه هایم مواج است و طوفانی. دریای دلم چگونه قرار گیرد. که قرار بی قراری هایش ساز رفتن می نوازد! کاش پای رفتنت سست شود. کاش نگاهت به یاد خاطره هامان لحظه ای بارانی شود. نمیدانم پشت پلک خیس کدام پنجره. با تمام دل نگرانی هایم معامله کرده ام. چشم های خیسم را داده ام. و دلی خوش به بازی.

من از نگاه کلاغی که رفت فهمیدم . که سرنوشت درختان باغ من تبر است. همیشه متنا بلند بوده مشتی . رفیق هر نوعش با هر نوعی گشتیم و دیدیم که تش . با زخمی تنهایی م . ولی خو خوش گذشت یه وقتایی . تمام سال من بی تو پر از سوز زمستونه . عمو نوروز نیا اینجا . که این خونه عزاداره . پدر خرج یه سال قبل شب عیدو بدهکاره . چشای مادر از سرخی مث ماهی هفت سینن . که از بس تر شدن دائم . دیگه کم کم نمی بینن . برادر گم شده پشت سرنگ های فراموشی .

همه ی آدم های بیتفاوت اطرافش. تا روتو به سمتم کنی. تا تو رو از دست ندم . من با همه حال بدم. رو به روت زانو زدم. تا تو رو از دست ندم .

Ƹ Ӝ Ʒ رویای یک نگاه Ƹ Ӝ Ʒ. م ن قدم به قدم ف دایت میشوم. شب یلدا همیشه جاودانی است.