Bache haaayi ke be weblogam sar mizanino nazar midin . Rastesh kheili vaghte dg post nemizaram o up nemikonam . vali chon esteghbal ziaaade dar ayandei na chandan duuur dobare shuru mikoniiiiim . mamnun az shomahai ke injaro az yad nabordiiiiin . نوشته شده در Thu 11 Jul 2013. هیچ چیز دلنشین تر از این نیست که مدام نامت را صدا بزنم.

با گل سرخ منتخبم از گل فروشی بیرون زدم. رنگ بنفش موج برداشته بود در خیابان و چشمان من از پی او دو دو می زد.

نقاش نیستم اما دلم برایت پر میکشد. گاهی وقتها دلم واسه اون روزا تنگ میشه. مث دو روز تعطیلی ها. اگر به هشت سال پیش برمیگشتم. دوشنبه اولین جلسات درمانم سروع میشه. يادته اون اول ها كه ايرانسل اومده بوده.

امروز به سرم زد خوبه اینجا یه پست ثابت داشته باشه که لااقل هروقت خودم خواستم تو یه خراب شده ای راحت خط خطی کنم و واسه خودم کامنت بذارم. حالا اگرم کسی خواست میتونه خط خطی کنه. نوشته شده توسط مهتاب در دوشنبه هفدهم تیر ۱۳۹۲. دلم میخواد مث اون شب باهات زیر بارون قدم بزنم مث دیوونه ها فقط نگات کنم. اصن مال ی منظومه ی دیگه ای. اما فک میکنم با هم میتونیم ی گوشه ی دنجی چند صباحی قشنگ زندگی کنیم. خاطره بازی و خز بازی .

هیچ چیز دیگر هم ندارد. دست خودم نیست دوستشون ندارم. شاید همیشه کم سال تر از آن بودم که حدس بزنم عاقبت کدام راه تلخ تر است. به سختی به یادش میفتم. انگار که یک بخشی از زندگیم برای اون بی قراره.