Eleno, przepraszam cię- Usłyszałam, gdy tylko otworzyłam drzwi. Jasne, nie ma sprawy-Odparłam z uśmiechem, wbrew pozorom niewymuszonym. To dobrze, że Klaus przyszedł. Z tego co zdążyła powiedzieć nam Melissa, pierwotny powinien ją znać. -Na co czekacie? Wchodźcie- Zaprosiłam gości do środka i poprowadziłam ich do jadalni.

Miarą miłości jest to, jak długo o nią walczymy. Czwartek, 31 stycznia 2013. I właśnie w tym momencie ból ustał całkowicie, a ja, niczym szmaciana lalka, padłam w ramiona Jeremiego, mocno go do siebie przytulając. Serce niemalże wyrywało mi się z piersi, a oddech znacznie przyśpieszył.

I jak wam się podoba rozdział? 1 Gdzie będą umieszczone ogólne opisy rozdziałów, które zniknęły. 2 Strona gdzie będziecie mogli umieszczać swoje pomysły na kolejne rozdziały. Obecnie proszę, abyście umieszczali te pomysły pod nowymi postami. Jeśli będą już aktywne te strony to dam znać. Kiedy byliśmy już na parkingu przed szkołą, postanowiłam ponownie spróbować się wyszarpać. Udało się! Chłopak zatrzymał się i odwrócił do mnie. Jace, co ty wyprawiasz? .

Sobota, 9 stycznia 2016. Cóż mam powiedzieć? Stanęłam głupio w miejscu i nawet nic z tym nie robię. Widzę, że wchodzicie i czekacie na następne rozdziały. Hm, wydaje mi się że źle podeszłam do pisania tego opowiadania. Go dokładnie przemyśleć i przynajmniej zrobić jakiś szkic kolejnych rozdziałów. Myślałam, że pisanie jest łatwiejsze ale się pomyliłam.