Sobota, 29 czerwca 2013. Tak Miałam napisać ten post wczoraj, ale nie miałam już siły. Są jednak normalne osoby, którym chcę podziękować.

Rozdziały dodawane są w weekendy. Środa, 13 sierpnia 2014. Środa, sierpnia 13, 2014.

Sobota, 14 grudnia 2013. Wszystko dzięki temu, że znalazłaś się w moich ramionach. Że choć przez chwilę mogłem ochronić Cię przed światem. Zaprowadziłem Cię na rozłożony koc. Odliczałem minuty i spoglądałem na niebo, chcąc wybrać odpowiedni moment.

Jak widzicie, nie było mnie przez dość długi czas. Może wrócę, może nie. Ale serio, nie obiecuję Wam, że wrócę. Nie chcę niczego obiecywać, a zwłaszcza w sprawie powrotu. Bo to jest tak niepewne, jak to, że będę kiedyś mieszkała w Londynie.

Jest tu jeszcze ktoś? Hej, kochane. Przyszłam do was po tej bardzo bardzo bardzo długiej przerwie, ale nie dlatego, żeby dodać rozdział, przepraszam eh. Przyszłam powiedzieć, że do końca nie mam pojęcia co z tym blogiem, bo szczerze mówiąc próbuję napisać kolejny rozdział, ale nie umiem, nie idzie mi, a robię to od miesiąca. Nie mam pojęcia, może w końcu mi się uda i coś tu dodam. Bo mam taką nadzieję i będę się starać. No bo w końcu never give up! .

Zapraszam na mojego nowego bloga o Harry i Arianie! Mam nadzieje ze sie spodoba. Sobota, 1 marca 2014. PROSZĘ PRZECZYTAĆ NOTKĘ POD ROZDZIAŁEM. Hej- Powiedziała z cudownym uśmiechem, jestem pewny że myślała o ostatnie nocy ponieważ rumieniec wkradł się na jej policzki, co uświadomiło mi że jest zakłopotana.

My life can become your life. Niedziela, 1 czerwca 2014. Czy ja dalej śnie? Otworzyłam szeroko oczy przestraszona i zobaczyłam jak stoi nad moim łóżkiem. Zaraz co to ma być? Czy ty nie masz swojego domu? Zdenerwowana odpowiedziałam niemal krzycząc. Martwiliśmy się o ciebie - powiedział Liam niezauważony wcześniej przeze mnie. Przecież miewam się dobrze - powiedziałam nadal poddenerwowana. Krzyczałaś przez sen - powiedział mulat.

From the moment I met you everything changed. Niedziela, 5 października 2014. Z transu myśli wyrwał mnie dźwięk otwieranych drzwi balkonowych. Nie musiałam się odwracać by wiedzieć kto to, zwłaszcza, że po chwili stał tuż obok mnie. Zrzuciłam popiół z papierosa i wróciłam wzrokiem na widok rozpościerający się z tarasu. W takim razie o co chodzi? Zapytał nie spuszczając mnie z oka. Nie kupowałam nic wcześniej, bo przecież byl.

Niedziela, 6 lipca 2014. Co się właśnie stało? Nie miałem pojęcia dokąd idę, po prostu czułem bardzo silną potrzebę poruszania się. Jakbym chciał uciec, udawać, że to się nie wydarzyło. Potrzebowałem coś walnąć, pół litra i swojej gitary. Cholera, ile bym oddał, żeby to była tego przyczyna. Wtedy spokój i cisza pustych ulic zostały zakłócone.