اینجا خدایان سیاهی حکم می کنند بر گناهکاران. درست از روزی که بشر این مخلوق سرکش گریزپا پا به عرصه ی وجود نهاد. درست از روزی که اولین فرزند انسان برادر کشی را پایه نهاد. ما نیز در کنارش بودیم. و در کنارش خون ریختن ها را نظاره کردیم. و امروز که بشر در عمیق ترین گودال های سیاهی. و در پست ترین چاله های بدنامی گرفتار است. تا پیام آور روشنایی باشیم. الهه هایی که از سیاهی می آیند. تا تاریک ترین مخلوق را به سزای گناهانش برسانند.

کبریت و گاز و فندک. اینم از کادوی من واس عشقم البته این یکیم بود. به خاطر همین پولی که امروز دست توست. مرا به دست صاحب خانه مان سپرد. چقدر میگیری تا شب اول قبر. قبل از اینکه تو از من بپرسی.

چنان دل کندم از دنیا . آسمان آبی و ابر سپید. نرم نرمک میرسد اینک بهار. خوش به حال روزگار . که می آیند از پشت پینه های راه . وقتی که هنوز خدایی نبود. که بیفتد تهی های فراخ. از تمام حفره های رنجور تنش.

Utilisez notre Reader et abonnez-vous aux meilleurs articles de ce blog! Dans Jour après jour.