Nic Większym wyczynem było by zapewne zaparzenie dobrej herbaty. Milan, chodź już zawołała Lauren Zaraz tu będą. Ruszył z miejsca, jak wyrwany ze snu. Podszedł do siostry, która machnęła ku niemu dłonią. Jesteś Nocnym Łowcą i pozostaniesz nim, bez względu na wszystko wypowiedziała, a jej duże, brązowe oczy wypełniły się nadzieją. Gdybyśmy oboje byli tak optymistycznie nastawieni, można by serio brać nas za rodzeństwo. Twierdzisz więc, że może nie jesteśmy podobni? .

Niebo zasnuły ciemne chmury, świat stracił kolor, wszystko stało się szare i ponure. Niedługo potem pierwsze krople zaczęły pojawiać się na szybie, leniwie płynąc w dół. Luca podpierał brodę na dłoni, patrząc jak coraz mocniejszy wiatr bezlitośnie wykrzywia gałęzie i pozbawia ich liści. Westchnął i podniósł rękę do góry. Umiesz rozwiązać ten przykład? Biegli szkolnym korytarzem, Luca słyszał za sobą kroki i podniesiony głos kilku osób, nie był pewien ilu.

Niestety takowy się tutaj już raczej nie pojawi. Przyrzekłam sobie, że nigdy nie zawieszę, żadnego blooga, i choćby nie wiem co, nawet jakbym miała wrócić do niego po roku, to dokończę to co zaczęłam. Niestety to opowiadanie nie należy tylko do mnie, więc nie mogę sama stworzyć własnej historii. Ale wy dalej nie wiecie czemu to robię. Na pewno tu kiedyś wrócę.

Oletko jo kuullut tarinastamme? Olin päätynyt huonokuntoisena lepäämään lontoolaiseen rappukäytävään, kun James tuli kotiin katusoittokeikaltaan ja löysi minut. Hän otti minut hoivaansa, vaikka hän omasta elämäntilanteestaan johtuen pystyi tuskin huolehtimaan itsestään. Hoitaessaan minua James alkoi itsekin voida paremmin. Kumpikaan ei aavistanut, että meistä tulisi erottamattomat ystävät ja yhdessä parantaisimme toistemme menneisyyksien arvet.