Poniedziałek, 3 marca 2014. Właściwie sam tytuł mówi wszystko, więc ta notka nie jest zbytnio potrzebna, mimo to postanowiłam ją zamieścić, bo jeszcze przed galą razem z Merry przygotowałyśmy połowę tekstu, więc szkoda by poszedł całkiem na marne. Niestety oskarowa nasiadówa nam nie wyszła, bo u Merry schrzanił się net, zatem ceremonię obejrzałam sama. Czy było warto? 12 Years a Slave.

Sobota, 21 lipca 2012. Być może, gdzieś tam głęboko, pod grubą warstwą obojętności i pogardy, czuła smutek, który szarpał jej ciałem, rwąc go na krwawe kawałki. Być może, za lukrowanym uśmiechem i słodkimi słowami, krył się niemy krzyk rozpaczy przepełniony bólem, od którego drżały wszystkie jej mięśnie. Być może, w głębi duszy, na końcu korytarza uczuć, magazynowała tęsknotę i poczucie winy, a ich smak był słony niczym łzy, których nie uroniła.

John Watson, you keep me right. Czwartek, 30 lipca 2015. Można sobie zasubskrybować historię, można mnie, jako autorkę, powiadomienia przychodzą, można sobie nawet fiki ściągnąć w formie pdf i innych. Gdyby ktoś chciał pogadać, podrzucić sugestie, opowiedzieć kawał, zapraszam na tumblra. Nie wykluczam powrotu tutaj, bo bardzo lubię tego bloga i mam miłe wspomnienia, ale raczej nie nastąpi to w najbliższym czasie. Amatorskie tłumaczenia fanfików z wybranych fandomów.

8222;Utrata pamięci nie zawsze jest jak kula u nogi; czasami - a może nawet całkiem często - jest deską ratunku. Sobota, 27 października 2012. Czasami, kiedy za oknem robiło się już ciemno, a mama znowu szła na nockę, Olga odkrywała w sobie tą dziwną wrażliwość. Mogła oglądać byle jaki film lub słuchać byle jakiej muzyki, a do oczu i tak napływały łzy. Palce same szukały włosów, by móc się na nich zacisnąć. Zabiłam ją, prawda? Wyparłaś to wszys.

Piątek, 15 listopada 2013. Kolejny martwy mugolak został znaleziony we własnym domu. - Z radia stojącego na stole w pokoju wydobyły się słowa, które sprawiły, że siedząca na łóżku ciemnowłosa dziewczyna cicho westchnęła. Dennis Creevey nie żyje - mruknęła, wyłączając radio. Mężczyzna pocałował córkę w czoło, milczał, bo wiedział, że nastolatka potrzebuje właśnie ciszy. Spojrzał na zegar, który wisiał na ścianie.

Blog nadal w budowie, lecz z czasem będę coś tam dodawać. Obserwujcie uważnie! Nie przedłużając, zapraszam na kolejną odsłonę WM. Poniedziałek, 20 października 2014.