Selamat datang teman-teman blogger Indonesia! Sebuah pertemuan seperti ini pernah terjadi. Generasi baru sebuah bangsa pernah datang dari berbagai penjuru katulistiwa untuk berkumpul, duduk, bertatap muka dan melakukan janji bersama. Kami bangsa Indonesia mengaku berbangsa satu. Hampir delapan puluh tahun kemudian, sebuah generasi baru kini pun tengah berjumpa. Sebuah hari yang istimewa, sebuah suara baru yang dibawa. Ini hanyalah sebuah permulaan, a.

Piątek, 25 lipca 2014. Mimo, że to tylko kilka godzin w nowym otoczeniu to już zdążyłam się tym zmęczyć. Zamknęłam za sobą drzwi i zsunęłam trampki. Kiedy moje oczy pozwoliły mi już normalnie wszystko widzieć, rozejrzałam się po pomieszczeniu i zobaczyłam Camille, stojącą jakieś 2 metry ode mnie. Przeszywała mnie spojrzeniem, z którego nie można było wyczytać.

Powoli zwlekłam się z łóżka, omijając lustro szerokim łukiem, by przypadkiem w nie nie spojrzeć. Bóg wie, co bym tam zobaczyła. Kiedy już udało mi się uporać z poranną toaletą i moim ubiorem, chwyciłam torbę, po czym zarzuciłam ją sobie na ramię. Przechodząc przez kuchnię chwyciłam jabłko, następnie wrzucając je do torby. Poza tym, co on miał na myśli, mówiąc, że wcale nie jest aniołkiem? 8211; Luke.