وبلاگی با آدرس مورد نظر پیدا نشد.

خودم افتادم! پایگاه آموزشی پژوهشی واعظون. من در غم تو تو در هواي دگري مجنون تو من تو دلرباي دگري. درمكتب عشاق رواكي باشد من دست توبوسم و تو پاي دگري. شدم خراب بگیر این پیاله از دستم. خودم افتادم! تو ای پری کجی.

باشد که زیبایی های کوچک را دوست بدارم حتی اگر در میان زشتی های بزرگ باشند. یادم باشد که هرگز خود را از دریچه نگاه دیگران ننگرم. که من اگر خود با خویشتن آشتی نکنم هیچ شخصی نمی تواند مرا با خود آشتی دهد. یادم باشد که خودم با خودم مهربان باشم. چرا که شخصی که با خود مهربان نیست نمی تواند با دیگران مهربان باشد.

بهترین های خود را به دنیا ببخش حتی اگر هیچ گاه کافی نباشد. باز دفترچه قطور خاطرات ذهنم را مرور میکنم. باز آرزوی از نو نوشتن بعضی خاطرات از قلبم مگذرد.

در باغ بزرگی زادم و در ثروت فقر تهی گشتم و از چشمه ی ایمان سیراب شدم و در بالای غرور قامت کشیدم و در آرزوی آزادی سر بر داشتم و در هوای دوست داشتن دم زدم واز دانش طعامم دادند و از شعر شرابم نوشاندند و از مهر نوازشم کردند و راه رفتن خیر حیاتم شد و زیبایی تو عشقم و بهانه ی زیستنم شد. میون ابرای بهار افتادمو در نمیام. چشمامو سرزنش نکن از پسشون بر نمیام. پیر شدم تو این قفس یه کم بهم نفس بده. رحم و مروتت کجاست جوونی هامو پس بده.