حامد کرزی بار دیگر پاکستان رفت کشوری که در ده سال گذشته مقصد بیشترین شمار سفر ها و اندکی ترین میزان دست آورد های ریس جمهوری افغانستان بوده است. دیدارهای تشریفاتی ای که بسیاری آنرا هیاهوی برای هیچ می خوانند و کل نتیجه اش را ژست گرفتن در برابر دوربین رسانه ها و چند عکس یادگاریی می دانند که در بایگانی رسانه ها مانده است. پاکستان و افغانستان پس از ۲۰۱۴. حالا که افغانستان در روابطش با دن.

سلام این شعر هنوز تکمیل نشده و اشکال قافیه هم داره ولی چون هفته مادر میگذره می نویسمش. هم دلبر و دلرباست مادر هم مروه و هم صفاست مادر. آیید به دور او بگردیم چون کعبه بچه هاست مادر. از درد ننالد و همیشه خندان لب و رو به راست مادر. با این تن رنجور و ضعیفش محبوب ترین پناه ست مادر. خورشید بر او کند حسادت چون گرمی خانه هاست مادر. دلسوز و ملیح و مهربانست مانند فرشته هاست مادر. تا سرفه کنی شود هراسان هرچند دمش شفاست مادر.

دکل و نفت مهی است بیا تا بخوریم. سفره ای معرکه برپاست بیاتا بخوریم. سفره ای باز پر از نفت و طلا و مس و گاز. دوره هم دوره یغماست بیا تا بخوریم! حفر کن چاه عمیقی وسط بیت المال. آب این چاه گواراست بیا تا بخوریم! به دلت راه نده ترس گرفتار شدن. پاسبان اهل مداراست بیا تا بخوریم! یک نفر آمد و بین همه دعوا انداخت. تا در این دهکده دعواست بیا تا بخوریم. نعمت ران ت که آدم نگذشت از خیرش. سیب خوشمزه ی حو است بیا تا بخوریم. اختلاس آخر شیرین شدن خدمت هاست.