Ne yazayım ,nasıl yazayım bilmiyorum. Vicdanımız, Allah korkumuz nereye gitti? Gencecik çocukların, bebeklerin ölümleri üzerine can acıtıcı konuşmalar yapmak . Kırgın, kızgın, hayal kırıklığı ile dolu. Böylesi durumlarda en iyisi kendimi sevdiğim işlere vermek. Üç ay kadar önce işlediğim, ancak hale yola koyduğum iki çarpı işini kutularda değerlendirmeyi tercih ettim. İkinci kutu ise örgü malzemelerimi toparlıyor.

Bloğumu ziyaret eden herkese teşekkürler,. Ben 1975 Almanya doğumluyum, evli ve bir kız çocuğu annesiyim. Bu bloğu açmak uzun zamandan beri hayalimdi, ve şu an bunun mutluluğunu yaşıyorum. Ahşap boyamaya yeni merak sarmış olsamda bu hobiyi çok ama çok sevdim. Burada sizlerle hem yaptığım işleri paylaşmak hemde uzun yıllardan beri en büyük merakım olan mutfak bilgilerimi de sizlere aktarmak bana keyif verecek. Mumla eskitme yöntemiyle yaptığım ilk denemem.

Bu tığ işi ağaç süslerini şimdilik yine kuru dallarla dekore ettim. Sayılarını çoğaltabilirsem yılbaşı ağacımızı süslemekte kullanabilirim. Orijinali yılbaşı renkleri ama bende bu renkler vardı.

Ne kötü değil mi? .

Bir türlü bitmek bilemedi taşınma sürecim. Gittikçe daha hırpalayıcı oluyor benim açımdan. Aksilikler terslikler taşınma sürecimde kedişim öldü ve ben hala çok üzülüyorum yalnızlık çekiyorum bunu yaşamayan bilemez benim canım gibiydi biliyordum ama gidince daha iyi anladım.