Minęło pełne dwadzieścia cztery godziny od momentu, gdy ostatni raz widziałam Shannona i powoli zaczynałam odchodzić od zmysłów. W mojej głowie pojawiały się coraz czarniejsze scenariusze tego co mogło się wydarzyć. Przez ten czas chyba ze sto razy próbowałam do niego zadzwonić, ale za każdym razem słyszałam ten cholerny komunikat. Abonent ma wyłączony telefon lub znajduje się poza zasięgiem sieci. Obserwując wywiad, którego udzielili Jay i Tomo, widziałam ten moment zawahania, gdy .

This is no time to be alone, alone. Nigdy nie przypuszczała, że przyczyną kłótni pomiędzy nią a Zoe będzie mężczyzna. Miała ochotę krzyczeć z wściekłości, ale późna godzina nocna ją przed tym powstrzymywała.

Jeżeli jednak będziecie chcieli przeczytać coś, co wychodzi spod moich rozklekotanyc.

Z ciekawością piszę do Was, chcąc sprawdzić czy ktoś tu jeszcze w ogóle zagląda. Nie było mnie tu dluuuuugo i jescze dłużej. Praca i studia, które swoją drogą zmieniałam już dwa razy, nie odpuszczają, a co za tym idzie, opuściła mnie wena i wszystko możliwe. Jednak pojawiła się nadzieja! Mam przygotowany plan wydarzeń! I już nawet prawie gotowy rozdział 31! Tak więc, kto chętny przeczytać coś nowego! 30 SECONDS TO MARS-POLAND.

Lost in a daydream, what do you see? Niedziela, 5 kwietnia 2015. DiLorry was a mouse in a big brown house. W momencie, w którym zamknęły się za nimi drzwi Shannon przeciągłym ruchem obrócił głowę w stronę Sophie. Powoli przysunął się bliżej niej i położył delikatnie swoją dłoń na jej. - zaczął niskim, seksownym głosem. Chociaż możemy od tyłu jeśli wolisz spróbować czegoś nowego.

Starsza kobieta siedziała na kanapie, trzymając na kolanach album pełen fotografii. Miejsce obok niej zajmowała szesnastoletnia dziewczyna o ciemnych jak noc oczach. Przysłuchiwała się uważnie opowieści, nachylając się nad zdjęciami. Babciu opowiedz mi coś jeszcze! Jutro kochanie, dziś już jestem zmęczona. Tęsknię za tobą, Chester. - szepnęła, pocierając opuszką palca jego zdjęcie, stojące na stoliku nocnym. Chazy, gdzie byłeś przez ten czas? Rano po domu rozległ się głośny szloch ko.

The secret is in your eyes. Sobota, 22 września 2012. Thirty Seconds To Mars - Hurricane. Walczył o mocniejszą pozycję i zdominowanie rywala. Lecz walka była wyrównana i trwała długo. Dlatego nie wiedziała jak się na zewnątrz zachować, nie wiedziała co i kiedy powiedzieć. Coś mi się wydaje że nie będziesz już się tutaj dobrze bawiła. - Włożył zwisającą wolno rękę do kieszeni. Spytała, aby blondynka pospieszyła się z odpowiedzią. Ja zrobiłam mu awanturę? Na to pyt.

Lalalala i do akcji wkraczam znowu JA! Znowu dlugo mnie nie było, hehe. Brak weny, brak siły , brak wszystkiego. Coś mnie podkusiło do obejrzenia sobie bloga i BUM . Piątek, 15 marca 2013. Trochę czasu minęło, co nie? Udostępnij w usłudze Twitter.