Jest niczym paleta barw, która maluje nasze serca i sny, zostawiając je później buro-pstrokate do ostatnich chwil. Spękane usta od ciągłego pragnienia,.

I to niestety już ostatnia część opowiadania. Mam nadzieję, że będziecie o nim pamiętać i co jakiś czas do niego wracać. Jak mi się ramy czasowe pomieszały, to przepraszam. Zjawiłem się na nim jako drugi. Uśmiechnąłem się do stojącego przy ekspresie do kawy perkusisty. Ależ ja się dobrze czuję. Czemu miałbym się czuć inaczej? Może i zachowywałem się dziwnie, ale mi już przeszło. - pstryknąłem - O i już ze mną lepiej.

Osłabienie twórcze z powodu niedożywienia autora. Osłabienie twórcze z powodu niedożywienia autora. Sobota, 16 marca 2013. Odwróciłem się na plecy, gdy tylko usłyszałem jak wychodzisz z łazienki i kroczysz niczym pan tych włości, nagi, bez żadnego skrępowania przez pokój by wyciągnąć z szuflady papierosa.