Kendimi uzun süreden bu yana, ülke diye diri diri bir tabuta koyulmuş ya da kesilmeyi bekleyen kurbanlık bir koyun gibi hissediyorum. Bugün-yarın, benim de sıram gelecek diye bekliyorum. Bir gün daha yaşamayı kâr sayıyorum; sevdiğim, tanıdığım insanlar sağ diye şükrediyorum. Yazısı geçtiğinde; annem, babam, abim, dayım, kuzenlerim, sevdiğim kadın, dostlarım aklıma geliyor, yüreğim koyu karanlık bir hâl alıyor. Sabah uyandığımda bir okulda 45 öğrenciye tecavüz edildiğini okuyorum, öğlen üç tane puştun bir.