Trzy i pół roku później. Hej, kotku-usłyszała za sobą głos swojego męża, kiedy kończyła dopracowywanie detali. Odłożyła plastikową wykałaczkę, którą robiła zmarszczki na sukni bajkowej postaci i odwróciła się z ramionami skrzyżowanymi na piersi. Justin stał oparty o blat przed nią, a z miejsca, w którym stała zauważyła walizkę stojącą w holu obok drzwi wejściowych. O co ci chodzi? Zapytał ze zdziwieniem wypisanym na jego twarzy. Możesz mi powiedzieć o co chodzi? Katherine odłoż.

Następnego dnia rano rozmawiałam z dziewczynami, wyjaśniłam im sytuację. Tym razem nie zrozumiały, opuszczałam je dla zemsty. Wymusiły tylko obietnicę, że będę ja odwiedzać, dosyć często. Alina nie chciała dopuścić do siebie prawdy. Siedzieliśmy w salonie, trzymałam na kolanach karton z rzeczami Lifdeta, miałam do zrobienia jeszcze tą jedną rzecz. Powiedz chociaż, że kiedyś wrócisz - prosiła młoda. Witajcie - zaczęłam uśmiechając się smutno.

Po operacji moje życie wróciło do normy. Zaczęłam oficjalnie spotykać się z Justinem, co ku mojemu zdziwieniu poparła nawet jego córka. Z początku sądziłam, że mała mogłaby być przeciwko naszej miłości, ale prawda okazała się całkiem inna. Sevi bardzo szybko odnalazła się w nowej sytuacji, przez co pół roku później zamieszkaliśmy razem. Mój młodszy brat wpadł do kuchni jak oparzony, kiedy kroiłam sałatkę do obiadu dla swoich pociech. Spojrzałam na niego, próbując cokolwi.