W końcu dotarłem na miejsce. Przeszedłem przez wysoki, drewniany płot. Oczywiście nie obyło się bez spektakularnej gleby w wykonaniu wspaniałego Franka. Możesz mi łaskawie powiedzieć, gdzie byłeś przez ostatnie dwa dni? I oczywiście nie raczyłeś mi powiedzieć. Ja ci dam tak wyszło. Marsz na górę, do swojego pokoju i nie pokazuj mi się na oczy. Wiem synku, ale ja się martwię o ciebie! Nie martw się, nic mi nie jest.

Marek nie powitał mnie tak soczyście jak to w zwyczaju miał Maksymilian. Wręcz przeciwnie, po prostu skinął głową i wpakował się do samochodu. Jego brązowe oczy zabłyszczały wesoło, więc założyłem, że zbliżamy się do celu naszej podróży. Widocznie Marek chciał zasiać ta.

8211; Ty pieprzony pomidorze! 8211; wściekły Flash biegnął w moim kierunku z uniesioną pięścią. Kiedy już myślałam, że po prostu mnie staranuje, Peter znalazł się przede mną z podniesionymi w obronnym geście rękami. Jedyne co aktualnie widziałam, to jego plecy, a konkretnie oliwkową kurtkę. Jemu chyba naprawdę niezbyt podobał się świat, skoro narażał się temu kretynowi. 8211; Ło, ło, ło! 8211; Spieprzaj z drogi, Parker! Na moj.

Aomine pospieszył za wściekłą Momoi, wołając jej imię, ale dziewczyna nawet się nie obejrzała. Skręciła za róg i wyszła, całkowicie go ignorując. Nawet jeśli to miała być taka malutka rzecz, i tak chciałam to zrobić, pomyślała ze złością, kiedy doszła do maszyny z napojami w korytarzu obok klatki schodowej. Wybrała butelkę mrożonej herbaty i wypiła pół butelki duszkiem, wciąż zła. Pokłóciłaś się z chłopakiem? Kolega dł.