Jest niczym paleta barw, która maluje nasze serca i sny, zostawiając je później buro-pstrokate do ostatnich chwil. Spękane usta od ciągłego pragnienia,.

I to niestety już ostatnia część opowiadania. Mam nadzieję, że będziecie o nim pamiętać i co jakiś czas do niego wracać. Jak mi się ramy czasowe pomieszały, to przepraszam. Zjawiłem się na nim jako drugi. Uśmiechnąłem się do stojącego przy ekspresie do kawy perkusisty. Ależ ja się dobrze czuję. Czemu miałbym się czuć inaczej? Może i zachowywałem się dziwnie, ale mi już przeszło. - pstryknąłem - O i już ze mną lepiej.

Oto zmyślony świat, który się zrodził by w ciszy trwać. Jeśli go zeżre fałsz, unicestwi się sam. Zagryzła wargę, opuszczają głowę i wlepiając spojrzenie zielonych oczu we własne buty. Ciągle czuła dotyk łap Fugaku, miała wrażenie, że czasami brakowało jej powietrza. Przemknęła do kuchni niczym cień, nie zwracając uwagi na swoich teściów. Mikoto rzuciła jej tylko przelotne spojrzenie, jednak nie odezwała się słowem. Sakura od razu zabrała się z.

Zapraszam na nowy rozdział, w którym przedstawiony zostanie jeden z głównych wątków opowiadania. Mam nadzieję, że taki wątek przypadnie wam do gustu. Wystarczył jedynie miesiąc w tym zafajdanym, upadającym mieście, by jego już i tak bardzo nadszarpnięta cierpliwość opuściła go całkowicie. Jak mógł z taką łatwością uwierzyć w zapewnienia takiego karalucha jak Nox. W zapewnia faceta, któremu jeszcze nigdy nie udało się wykonać powierzonego mu zadania, tak jak się tego od niego oczekiwało. No co tak stoicie? .

W końcu skończyłam ten part po tych paru miesiącach. Oboje znaleźli się w jego pokoju. Mỳa drgnęła lekko, słysząc za sobą dźwięk zamykanych drzwi. Pomimo wielkiego skrępowania, postanowiła nie dać mu tego po sobie poznać, po czym odwróciła się w jego stronę i krzyżując ręce na piersi, oparła się o biurko. 8212; Nadal uważam to za zły pomysł. On mi nic nie zrobi. 8212; Czy ty zawsze musisz być taki cholernie upartym osłem? .

Zrobię wszystko, by być błędem, bez którego nie możesz żyć - Rozdział 30. Tak, to już ostatni rozdział. Chciałam serdecznie podziękować osobom, które mnie przez ten czas wspierały - Arcanie i An, a także wszystkim komentującym. Mam nadzieję, że podobała się Wam ta historia i nie zniechęcicie się do czytania moich wypocin. Sara westchnęła, biorąc prysznic. Wyniki miały być ogłoszone dziś na zakończeniu. Włosy zwykle rozpuszczone, tym raze.