Este blog es otro de los que se hacen por pura vagabundería y no tiene como un punto definido, se publica de todo y queda. Lunes, 14 de diciembre de 2009. Quitandole el polvo y actualizando un toque el Blog. Después de una inactividad tan grande como lo fue todo el segundo semestre de la Universidad de Costa Rica, me ha dado el tiempo, la vagabundería y el ardor de bolas de tanto rascarmelas suficientes como para publicar una nueva entrada en el blog. No hay una cara en la cual persignarse para votar el .

خشونت دنیا یادم داد دوست بدارم. ای کاش می توانستم تو باشم. اگر می توانستم تو باشم . سروده ی چند قرن پیش. ساقه ی شبدر سه برگ. گل شب بو چهار گلبرگ. آسمان بی ستاره ی ابری امشب. آبستن بارش بارانی نوروزی ست. شب ابری از ستاره تهی ست. ساقه ی شبدر سه برگ. شب اما بجای دو حرف. من هنوز در کوچه ی اول هستم. که آسمان چهارمین شب نورورزی. تا دو بار سكوت طلائي. از دو بال سبز پرنده.

من که باشم که بر آن خاطر عاطر گذرم - لطفها میکنی ای خاک د ر ت تاج سرم. روزی آمدم و به رسم روزگار روزی می بایست بروم. کنون هنگامه ی رفتن فرا رسیده است. دوستانی یافتم و آموزه هایی ناب از ایشان آموختم. که همچنان که تو را می بوسند.