EN Sesja wygasła z powodu bezczynności. Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce. Skontaktuj się z Nami za pomocą formularza kontaktowego.

Wspominamy cud raz jeszcze, kilka prostych słów nie więcej. Jestem dziewczyną uwielbiającą piłkę nożną.

Dobra, nie taki mały. Niniejszym ogłaszam, że z dniem dzisiejszym kończę swoją działalność na tym blogu. Jak pewnie większość z Was wie, podchodziłam do tego opowiadania dwa razy. Zmieniałam fakty, wydarzenia i nic. Zacięłam się w dokładnie tym samym momencie. Problem w tym, że już się nie pojawi. Tak więc dziękuję za wszystko, przepraszam i do zobaczenia na innych moich blogach.

Obudziłam się o dziwo w swoim łóżku. no o ile tak można to ująć. Ten cały pobyt w szpitalu to był tylko sen? Wzięłam telefon z pod poduszki i zerknęłam na godzinę. Mimo wczesnej pory postanowiłam zadzwonić do Marco, żeby sprawdzić czy wszystko w porządku. -usłyszałam w słuchawce zaspany głos Marco. Coś się stało, że tak wcześnie dzwonisz? Właśnie chciałam się upewnić, że wszystko w porządku. Wydaje mi się, czy jakaś impreza z Mario? .