Wednesday, August 03, 2005. را خدا طلبیده و می رود حج یک لحظه دلم هوای مکه کرد. کاش من هم می توانستم بروم. اما بعد به خودم گفتم که نه. ما با این خدا حالا حالاها کار داریم! خلاصه مریم خانم. رفتید اونجا ما رو هم یاد کنید. خیلی دلم می خواد یه زنگ بزنم به حسین ببینم حالش چطوره. در این 20 شماره شرقیان. حداقلش فیلتر شدن شرقیان در دو سه ای.

سرانجام مامانم رو بردیم دکتر اعصاب و یه سری آرام بخش بهش داده که دردش و قابل تحمل تر کرده. نی نی آبجی کوچیکه ۲۹ بهمن ماه متولد شد و این بار یه دختر کوچولوئه که شکر خدا سالمه و تا حالاش که دختر خوبی بوده. فک کنم حضور نی نی هم باعث شده مامانم زیاد به دردهاش فک نکنه. خدا رو سپاس می گم به خاطر اینکه شرایطمون رو از بحران بیرون آورد.

دوستای خوبم امیدوارم عید بهتون خوش گذشته باشه. منکه رفتم خونه ی پدری و کلی بهمون خوش گذشت. راستش وقتی می بینم هنوز اینجا بازدید کننده داره خوشحالم و خواستم بگم این روزا حس وبلاگی نویسی دیگه ندارم و فکر نکنم تا دو ماه آینده چیزی بنویسم. یکی از فیلمهایی که خیلی خیلی دوستش داشتم خداحافظ رفیق بود. موسیقی فیلم و دیالوگهاش رو دوست داشتم. اینم یه لینک از لالایی ش. من علاوه بر خود لبو عاشق رنگش هم هستم.

تا حالا هر جور منو شناختید نصیحتم کنید . لطف کنید و یه کم بهم فکر کنید و بعد بنویسید . غروب هم میرم کنار دریا . و غروب خورشید رو نگاه می کنم . بالاخره رسید زمانی که به این نتیجه رسیدم که باید طبیعت رو جایگزین ادم کنم .

شاید باز هم نوشتم ولی الان نه. این رو بگم که تمام کامنت ها رو می بینم به خصوص اون آدم مریضی که دوست داره هر لحظه اینجا رو دید بزنه و برای خودش نفرین و ناله بنویسه.

من دلتنگم! لیست کامل عناوین یادداشتها. به چیزهایی که ندارد هم عادت میکند. حتی به عادت خود نیز عادت میکند.

ماجراهای جودی آبوت و بابا لنگ دراز! ادبی -شخصی-روزانه- همه چیز از جودی ها و جرویس ها! اینجا را دیگر جدی نمی نویسم. فقط گاهی سر خواهم زد به یاد اولین نوشتار. به قدر کافی نشان دادند که بی کفایت هستند در عرصه نگهداری آرشیو نوشتار. مستی ام مدام باشد از تو. تولدت مبارک مجتبی تقوی زاد. نوشته های جودی آبوت در خبرگزاری کیلویی.