Friday, October 21, 2005. Ich habe das Buch wieder ins Regal gestellt. Es enthält vielleicht ebenfalls falsche Informationen. Nicht als fünftes Rad am Wagen vorzukommen. Die Freimaurer-Loge Loggia P 2 ist aufgelöst, dem Opus Dei fehlt es an Exklusivit.

Monday, May 25, 2015. یه تاریخچه وبلاگم نگاه میکنم. در 12 ماه گذشته دو پست بیشتر ننوشته ام. خودسانسوری مرا به ابتذال حرفهای روزمره کشانده . این روزها نه حواسم چمع میشود که بیش از مطالب یک صفحه ای را . بخوانم و نه میتوانم بیشتر از دو خط استاتوس فیس بوکی چیزی بنویسم. مثل نخ آویزان در تشت غلیظ نمکم که تبلور را انتظار میکشم. بیش از آنکه علت باشم این روزها شاهدم. حیف که زندگی مجال نمیدهد وگرنه دلم میخواست کنار این رود خروشان زندگی کمی نظاره گر باشم. Saturday, December 27, 2014.

هیچ اتفاقی هم بی مفهوم نیست. و صد البته این اصلا یک شعر یا پند حکیمانه نیست. یادت می آورم از لحظه هایی که ناگهان روز تاریک میشود.

شاید روزی که نمی دانم کی است در جایی که نمی دانم کجاست اتفاقی رخ دهد. من اینجا بس دلم تنگ است. من اینجا بس دلم تنگ است. و هر سازی که می بینم بد آهنگ است. قدم در راه بی برگشت بگذاریم. ببینیم آسمان هرکجا آیا همین رنگ است. من اینجا از نوازش نیز چون آزار ترسانم. وزین تصویر بر دیوار ترسانم. بیا ای خسته خاطر دوست! ای مانند من دلکنده و غمگین! من اینجا بس دلم تنگ است. قدم در راه بی فرجام بگذاریم.