Nie dokończony most, który chciałbyś przeskoczyć.

Nie jara mnie Bartek Kurek, pis joł. Bohaterowie, oprócz postaci siatkarzy, również są fikcyjni. Zbieżność osób i miejsc przypadkowa. Rozdziały mogą zawierać śladowe ilości wątków erotycznych. Nagłówek pochodzi ze strony www.

I wiesz, co? Pozwól, że posłużę Ci pewną radą. Zakochaj się tylko wtedy, gdy będziesz miał możliwość zatrzymania mnie na zawsze. Na dzień dzisiejszy takowej nie posiadasz. A nie słyszałaś nigdy o przeznaczeniu? To ono łączy dwoje ludzi, jak dwa bezprzewodowe serca. Jak to, w co? .

Bartman zawiózł mnie do najbliższego szpitala, gdzie oczywiście najpierw musiałam przejść szczegółowy wywiad z pielęgniarką, a dopiero później mogłam być przyjęta przez dyżurującego lekarza. Siedziałam na białej kozetce i wiłam się z bólu. 8211; zapytała, odziana w jasnozielony uniform, kobieta w średnim wieku. A kiedy miała Pani ostatni okres? W zeszłym miesiącu. - odpowiedziałam zgodnie z prawdą. Dobrze, proszę czekać na doktora, zaraz powinien się pojawić.

Zmaterializował się w korytarzu od razu po solidnym trzaśnięciu drzwiami ze strony Lukrecji. Znowu włączył się w tobie troskliwy wujaszek? Warknęła, powstrzymując ręce przed wystrzeleniem ich w kierunku twarzy Łukasza. Wychodzisz z domu tak po prostu i w ogóle nie zważasz na to, że w tym samym czasie mógłbym roznieść pół Olsztyna w dym, że już o całkowitym milczeniu nie wspomnę. Jesteśmy znajomymi, abym ci się ze wszystkiego zwierzała? Jak to cię, kurwa, nie będzie? Dłoń wyrw.

Środa, 1 października 2014. Dziękuję wam wszystkim za to że jesteście! Mimo że ostatni rozdział był dodany 15 miesięcy temu - wy nadal wchodzicie i czytacie to opowiadanie i tym sposobem liczbą wyświetleń dobiliście do. Za co bardzo bardzo wam dziękuję bo na prawdę nigdy nie spodziewałam się takiego efektu i jestem pod wielkim wrażeniem i jeszcze raz serdecznie dziękuję! Udostępnij w usłudze Twitter. Niedziela, 28 lipca 2013.

Spotkanie z hoteczką nie należy do najmilszych zdarzeń. Lecz spotykamy takie osoby na ulicy. Jednakże wszyscy muszą zmagać się z takimi osobami codziennie. Nie płaczę, kiedy dowiaduje się, że któryś z siatkarzy właśnie się zaręczył. Nie składam siatkarzowi propozycji wyjścia na kawę. Więc to jest już kon.