Czwartek, 20 sierpnia 2015. To ostatni rozdział mojego opowiadania. Wszystkim, którzy czytali i komentowali. Tym, którzy czytali, ale nie komentowali. Epilogu możecie się spodziewać 26. Jednak to się szybko skończyło.

Ignis aurum probat- Próbą złota jest ogień. Poniedziałek, 2 listopada 2015.

Nie chcę tego robić, bo potem trudno będzie mi do niego wrócić. Jednakże na razie nie napiszę nic. Myślę, że w pewnym sensie trochę się wypaliłam. Pisanie nie przynosi mi już tej samej radości, satysfakcji. Nie chodzi o to, że nie mam pomysłów. Tylko nie umiem przelać tego, co mam w głowie na papier. Do tego wszystko mi się pogmatwało. I muszę zacząć się tak na poważnie uczyć. Wiem, że znowu zawiodłam. Nie wiem kiedy, ale zrobię to.

Choćbyś był odbiciem samego siebie, ja będę Cię nadal kochać. xD Ogólnie rzecz mówiąc - uczyłam się także na poprawkę z matematyki, którą mam jutro.

Rozsiadłam się wygodnie w fotelu. Nawet nie wiedziałam, do kogo należał ten pokój, nie interesowało mnie to. Tak właściwie już tutaj nie mieszkałam, jedynie przychodziłam w odwiedziny czy coś - co jak co, ale to Suza była prawowitą dziedziczką tronu i to ona zasługiwała na luksusy. A ja? Byłam po prostu nikim. Na Solarii nigdy nie było nocy! Nagle .

Wtorek, 11 października 2016. 8212; Wiesz, Sherlock, mógłbyś mi czasem pomóc. W kuchni na przykład, przy gotowaniu. Albo chociaż pozmywałbyś po sobie naczynia. Wsunął krzesło? Chyba nie wymagam wiele, co nie? Sherlock stanął bardzo blisko mnie. Jego nieprzyzwoicie jasne tęczówki jarzyły się w promieniach słońca, lecz to nie z ich powodu w oczach Holmesa pojawiły się. 8212; Co ty gadasz, Sherlock? 8212; Zamknij się.