Szczerze, nienawidziła takich chwil jak ta. Wyciskających litry słonych łez, które spływały po policzkach, spod jej ociężałych od maskary i cienia, powiek. Według informacji, które dostała.

8211; Na co masz ochotę? 8211; Kobieto, daj mi pić albo obiję ci tę brzydką gębę! Wcale nie wygląda na wkurzonego. Tyle że tak to się często zaczyna. W jednej chwili ogląda spokojnie telewizję, w drugiej zaczyna demolować salon. A innym razem potrafi dobrą chwilę balansować nad przepaścią. 8211; Co to ma być? 8211; krzyczy jak opętany.

Niedziela, 17 lipca 2016. Wpadli do mieszkania, zatrzasnęli za sobą drzwi i oboje osunęli się na ziemię, dysząc ciężko. Ze względu na policję, która za żadną cholerę nie chciała dać im spokoju, samochód zostawili kilka przecznic dalej, a do kamienicy dostać musieli się na piechotę. 8211; zapytała, starając się unikać jego spojrzenia tak długo, jak tylko było to możliwe. Oderwali się od siebie na chwilę tylko po to, by przeciągnąć przez głowy swoje koszulki. Pisnęła, gdy Damon unió.

Czwartek, 4 sierpnia 2016. Mój głos odbił się echem od betonowych ścian. Nieduże, metalowe, na pewno nie do wyłamania, co trochę mnie zasmuciło. Gdybym tylko zdołał się do nich doczołgać, sprawdziłbym czy jest jakakolwiek możliwość otworzenia ich od środka. Najpierw jednak drżącą ręką pomacałem tylną kieszeń, by sprawdzić czy mam portfel, a w nim spinacz. Ktoś by zapytał, po cholerę mi spinacz? Pamiętam dokładnie ten dzień, zupełni.