2 شعر عاشقانه ناب و زیبا. اگر آنکه میرفت خاطره اش را میبرد. دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس. که چنان زو شده ام بی سرو سامان که مپرس. کس به امید وفا ترک دل و دین مکناد. که چنانم من از این کرده پشیمان که مپرس. بر سر آنم که گر ز دست برآید. دست به کاری زنم که غصه سر آید. خلوت دل نیست جای صحبت اضداد. دیو چو بیرون رود فرشته درآید. تو کجای دنیای منی که هنوز در راهی. یوسف من تا قیامت ه.

زیباست اینکه برای من آماده ای. برایم دنیا آرامش آوردی و خودت بی خبری. بی خبری و نمی دانی دنیایم با وجود تو چه جان تازه ای گرفته. نفس شده ای و خودت بی خبر. این جان کوچک من به نفس های تو بند است. چه زیباست لحن صدایت آن لبخند های و اخم ها و قهر ها و دوستت دارم ها. تو آرامش این جان و دل شده ای . تو همان نفسی هستی که سالها کشیده ام. تو همان هستی خود خود نفسم. دلم اون لحظه ای رو می خواد که دلت.