Un fanfict de Corazón de Melón, por Camiichan. Viernes, 11 de abril de 2014. Ya, Castiel deja de bromear. -le dije dándole golpecitos en el hombro. No es una broma, no quiero volver a verte, Camila-dijo él apartándose de mí. -me dijo antes de darse la vuelta para irse. Pareció pensarse lo que iba a decir unos segundos, y luego me respondió. Ya no te quiero cerca de mí.

Saturday, August 16, 2014. Winding down from this Summer Rush! So Very. I lose time to do important things, to pray, to be physically active, etc.

Los mejores momentos de tu vida no los puedes planear, vendrán a tí! Środa, 11 stycznia 2017. - po mojej prawej stronie usłyszałam jęknięcie przyjaciółki. Wstań i sobie coś zrób. - powiedziałam zakrywając się z powrotem kocem. A myślisz, że ja mam? Westchnęłam - Ale znaj moją dobroć. - powoli zwlekłam się z łóżka i powędrowałam do kuchni. Dobrze, że zrobiłam wczoraj za dużo churros i zostawiłam trochę ciasta w lodówce.

Spoglądałem na tą brązowowłosą piękność i nie potrafiłem się skupić na niczym innym. Obserwowała rozciągający się przed nami krajobraz. Przysunąłem się delikatnie i bezszelestnie bliżej niej oraz objąłem ją lekko. Momentalnie odwróciła głowę w moją stronę i uśmiechnęła się. Dlatego byłaś dla mnie taka? Zapytałem na co ona skinęła mi potwierdzająco głową. Westchnąłem cicho, chwytając jej dłoń. Będzie mi ciebie brakowało wiesz? Muszę - odpowiedziała szeptem.