Friday, August 30, 2013. بر دوستان عزیزی که با خبر نشده اند و همچنان می پرسند چرا در وبلاگ کم کار هستم. خواستم خواهش کنم اگر در جمع مشترکان قرار دارید تشریف بیاورید به صفحه من در فیس بوک . من نیز مثل اکثر کسان فیس بوک را آسان تر دیده ام. حالا باید در فکر باشم که آرشیو چند ساله این وبلاگ را به گونه منتقل کنم به جاپی مناسب.

۱۳۸۹ آبان ۹, یکشنبه. حدیث ایران اما داستان تلخ دیگریست . داستانی که شاید در فردای روشن فرزندان مادرانمان به یادگار بماند برای ستایش روح زنانه مادرانمان . برای آرمان جویی از انسان خواهی زنان سرزمینمان. ارسال شده توسط شبح زیبا. این را در وبلاگ بنویسید! 8207;در Twitter به اشتراک بگذارید. 8207;در Facebook به اشتراک بگذارید. این را در وبلاگ ب.

و من به یاد نخستین گردشمان گریستم. خانه از پای بست ویران است.

یکدانه بودی و جنست ناب. ظ توسط ملیحه محمدیان نظرات . نمی خواهم دوستانم را از دست بدهم. ظ توسط ملیحه محمدیان نظرات . همه تان را دوست دارم. آمدنهای گاه و بی گاهت را دوست دارم. داریا روی تخت خوابیده است. من هم پایین تخت دراز کشیده ام. اما ناگهان حضورت را حس می کنم.

بگذار بنویسم از هرچه نمی توان نوشت .

امیدی که دارم حسش می کنم. اين روزها حالم خيلي بهترشده. دارم كم كم اميدي را در خودم متولد ميكنم كه چند ماهي مي شه از مرگش ميگذره. از همون روزي كه رفتيم كنسرت گروه رستاك! به قول خودت روز اشكها و لبخندها! از همون روز بود كه تمايل به سقوط توي ذهنم قوت گرفت. دوست نداشتم زنده باشم و ببينم نتونستم به قولي كه دادم پايبند بمونم! خيلي سخته آدم قولي رو بده و تمام تلاشش رو براي عمل به اون قول انجام بده اما در نهايت ببينه كه همه كائنات دست به دست هم دادند تا اون اتفاق محقق نشه! اما يكي از همك.

درست ده سال پیش یک کتاب راجع به . حق مسلم ماست به من داد تا ویرایشش بکنم. موقع برگشت دادن کتاب به شوخی گقتم. ببینم با چاپ این کتاب یک کاری می کنید شیطان بزرگ به ما هم حمله کند.

به جهان خرم از آنم که جهان خرم ازوست. روزنوشته های یک باغچه بان.