Sobota, 11 kwietnia 2015. Niby przychodzi Baba do Lekarza. A na to Lekarz do Baby. I wszystko jasne- Baba chora i płaci, Lekarz leczy i zarabia. To skąd nagle w tej całej aferze znalazł się Biurokrata, który okazuje sie być w tym układzie najważniejszy. Czy mu dobrze - czy nie dobrze? Kazać poprawić.

Keep calm and simply walk into HOGWARTS! Czwartek, 13 czerwca 2013. Krok za krokiem, rok za rokiem. Zapomnieć postanawiam model anizotropowy kości, reologiczne modele, miliard wzorów na milion zagadnień, budowę i funkcjonowanie urządzeń, których zapewne już więcej na własne oczy nie zobaczę. Wciąż jakoś jeszcze uwierzyć nie mogę i chyba nie dociera do mnie, że spełniły się moje małe marzenia i jestem najszczęśliwszym człowiekiem na świecie. Z dniem dzisiejszym nieoficjalnie zakończyłam sesję.

Każde zdjęcie ma swoją historię lub historyjkę. W nocy można próbować pobawić się światłem, co pozwala na zabawę opowieściami. Czy poza światłem jest bezpiecznie. W tym powyższym zdjęciu urzekło mnie to ograniczenie jasnego światła nad przejściem dla pieszych. Nawet te dalsze latarnie nie dają poczucia bezpieczeństwa.

Nigdy nie wiesz, co Cię spotka dziś. O dobrych i złych w życiu chwilach. Środa, 24 stycznia 2018. Nie pamiętam, czy on wie o blogu. Pamiętam za to, że był jedną z pierwszych osób, jakie poznałam zaraz po przeprowadzce do Dużego Miasta. Pamiętam jego spokojne, nieco flegmatyczne ruchy, jak coś tłumaczył. Zostawia mnie z niewypowiedzianymi słowami.

Dziesięć prezentów dla czterolatka, które nie są zabawkami.

Informacje o Nas, naszych problemach i radościach. Środa, 31 grudnia 2014. Piątek, 04 listopada 2011. Jeśli chodzi o nas, Polaków, mówimy o PJM - polskim języku migowym. I to mnie okropnie wkurwia! Poprosić albo o.

Bo subiektywnie mogę napisać więcej! Sobota, 8 sierpnia 2015. Teraz zostało tylko sporo szczegółów do rozpracowania, zainwestowania i zdecydowania się na kształt właściwy. Pewno nie raz będzie ciężej, niż jestem sobie to w stanie wyobrazić, ale słowo się rzekło. To moja droga - jeśli na nią nie wejdę - do końca życia mogłabym tylko żałować. A ja nie mam takiego zamiaru.

Luźne gadki prawie ratownika .

Mimo całego zrzędzenia ani razu nie pomyślałam, żeby zostawić te studia. Wydaje mi się to tak abstrakcyjne, że aż się śmieję. Mimo wszystkich poświeceń i niekoniecznie dobrych zmian, ani razu nie żałowałam swojej decyzji.

Plany, a z planów nic. Podobno poddanie się jest oznaką słabości. Pomyśleć, że tylko jeden moment w życiu, jeden dzień, może wpłynąć na prawie 300 innych dni i nie wiadomo na ile jeszcze. I co wtedy? Ano nic. Życie toczy się dalej, dni płyną dalej, ale już nic nie jest takie samo. Długo zastanawiałam się na tym wpisem, ludzie nie chcą przyznawać się do porażki. Nikt tego nie lubi i tak, nikt tego nie chce robić.