Samanburður á stöðu kvenna fyrir og eftir fall kommúnismans. Margir hafa gagnrýnt hversu afdráttarlaust hugmyndafræði kommúnisma var hafnað eftir fall hans og segja konur sérstaklega hafa orðið illa úti. Margt bendir þó til þess að jafnréttið hafi ekki verið jafn mikið undir kommúnisma og þáverandi stjórnvöld ríkjanna héldu fram.

Hér fara niðurstöður um hvert þeirra atriða sem borin voru saman í ritgerðinni, atvinnuhverfi kvenna, stjórnmálaþátttaka þeirra og félagslegar aðstæður barneigna. Að síðustu er að finna samantekt á efni ritgerðarinnar og hugleiðingu um hvernig halda megi áfram að skoða þetta efni í öðru samhengi. Lenín reyndi að stjórna samkvæmt upphaflegu bolsévísku hugmyndunum en þegar Stalín tók við breytti hann um stefnu. Frelsi einstaklingsins var þá ekki lengur forgangsatriði heldur efnahagslegar forsendur ríki.

Vegna tæknilegra örðugleika verður að ýta á. Færslanna til að sjá þær í heild sinni. Bolsévikar vildu leysa upp fjölskylduna. Þeir vildu leyfa skilnaði í Rússlandi, því fólk átti að geta losað sig úr ástlausum samböndum. Rithöfundurinn Leó Tolstoy, samtímamaður Leníns og Stalíns túlkaði tíðarandann í sögu um eiginkonu í ástlausu hjónabandi í einu frægasta verki sínu, Anna Karenina.

Vegna tæknilegra örðugleika verður að ýta á. Færslanna til þess að sjá þær í heild sinni. Viðhorf til launaðrar vinnu kvenna. Undir kommúnisma var val kvenna og sjálfsákvörðunarréttur tekinn af þeim. Þær áttu ekki kost á því að velja eigin lífsbraut og eyddu öllum frítíma sínum í að sinna skyldum heimilisins þegar þær voru ekki að vinna skyldubundnar átta og hálfa klukkustund á dag. Í skjóli jafnréttisins sem átti að ríkja undir kommúnisma komust karlmenn hjá því að bera.