Δευτέρα, Μαΐου 11, 2015. Είχα πολύ καιρό να αφιερώσω μια ολόκληρη μέρα στο διάβασμα ενός βιβλίου. Όταν λέω ολόκληρη, εννοώ ΟΛΟΚΛΗΡΗ. Δηλαδή ένα δεκάωρο περίπου, χωρίς κανένα περισπασμό, χωρίς να διακόπτεται από καμιά άλλη ασχολία. Πραγματικά, μεγάλη απόλαυση! Τη ξεγνοιασιά των διακοπών. Το μόνο αρνητικό που βρήκα στο βιβλίο είνα.

Παρασκευή, 16 Μαρτίου 2018. Κουβαλαω ενα σημειωμα σημερα ολη μερα στην τσεπη μου. Διαφορετικο απο αυτα που συνηθισα την τελευταια δεκαετια. Κι εχω τεσσερα βιβλια γυρω μου που ανυπομωνω να διαβασω. Το ενα, το μικρουλι, το τελειωσα λιγο πριν. Η ανοιξη με βρηκε ετοιμη. Μου εφτασε ο χειμωνας φετος. Σύνδεσμοι σε αυτήν την ανάρτηση. Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.

Στον έρωτα, όταν έχεις σταθερές βάσεις, καλή ανατροφή, σωστές χαρακτηρολογικές δομές, την χάνεις την αξιοπρέπειά σου απέναντι στον άλλον, διαφορετικά είσαι βλάκας. Κυριακή, 2 Αυγούστου 2015. Έπεσες αρκετές φορές ακόμα και πάντα είτε μόνος σου είτε με τη βοήθεια της δασκάλας, σηκωνόσουν για να συνεχίσεις. Παρά τα κλάματα που έριξες, παρά τον πόνο που τράβηξες αυτή τη φορά είσαι πάνω στη σκηνή με πρωταγωνιστικό ρόλο. Ο χορός μήπως μοιάζει πολύ με τη ζωή μας;.

Κυριακή, 8 Ιανουαρίου 2017. Επιστροφή στον Τροπικό του Αιγόκερω. Τα πάντα έχουν ψυχή, μέταλλα, φυτά, λίμνες, βουνά, οι βράχοι ακόμα. Το καθετί μπορεί και αισθάνεται, ακόμα κι αν βρίσκεται στο χαμηλότερο επίπεδο του συνειδητού. Ξανά, λοιπόν, στον κόσμο του. Αυτό δεν είναι βιβλίο για εκείνους που θίγονται εύκολα. Γιατί ορθώνει περήφανα τον ολόστητο Φαλλό του και εκσπερματώνει με χαρά σ.

Η κατάρα μας ως σκεπτόμενα όντα είναι η ψευδαίσθηση ότι θα μπορούσαμε υπό ορισμένες συνθήκες να απεξαρτηθούμε από τα δεσμά της ύλης. Ως είδος, απεχθανόμαστε την ύλη γιατί την έχουμε συναρτήσει με τη θνητότητα.