Jedyne takie miejsce gdzie poznasz niesamowitych ludzi o niezwykłych zdolnościach. Radzę ci uważać ponieważ nigdy nie wiesz kogo spotkasz. W każdej chwili może to być troskliwy wampir pragnący twojej krwi lub bliźniaczki które jednym spojrzeniem mogą zadać ci nieznośny ból. Chcesz się przekonać na własnej skórze? Śmiało wejdź do Akademii Einta. Obiecuję że nikt z obecnych cię nie ugryzie. Wtorek, 11 sierpnia 2015. O, już wiem! I co teraz robimy? Martin wyglądał na bardzo zado.

Witam Zanim przejdziemy do dzisiejszego pamiętnika, chcę zwrócić uwagę na to, że blogspot w ogóle ze mną nie współpracuje, w skutek czego nie ma w tym poście cytatów i może być wiele błędów estetycznych. Mam nadzieję jednak, że uda mi się tego uniknąć. Oprócz tego przepraszam za opóźnienie w publikacji tego postu, ale zarówno ja, jak i Zakręcona jesteśmy poza domem. Dlaczego wujek Oliver nie poszed ł. A, a ja omal nie potkn.

Czasami noce są zbyt ciemne, by je ujrzeć. Środa, 3 lutego 2016. Był zdziwiony tym, że znaleźli sposób żeby go uratować, a na dodatek pozwalają mu żyć. Od momentu przebudzenia, żaden ze strażników nie zaglądnął do ich celi, na wpół zajętej przez ciemność. Spytał, a w jego głosie pobrzmiewała ironiczna nutka. Nie winił go za to. Musiał znaleźć sposób, w którym przetrwa ten okres. Jeśli taka miałaby być jego gra, dlaczego on nie mógł ciągnąć jej dalej? Zapadła cisza, kt.

Pozdrawiam, Ona a obecnie Iris. Pozdrawiam, On a obecnie Wiley. Bractwo nie zna litości, bywa okrutne i bezwzględne. Wielbi wartość pieniądza i lubuje się we wszystkich cielesnych przyjemnościach. Dlatego też, by nie narazić kogokolwiek na demoralizację i utratę cenionych wartości zaleca się czytanie tego opowiadania jedynie przez osoby pełnoletnie.

Niedziela, 3 kwietnia 2016. Od dłuższego czasu nie pojawił się kolejny rozdział, dlatego spieszę z wyjaśnieniami. Muszę skupić się na pisaniu pracy i dokończeniu praktyk w trzech szkołach, dlatego na razie rozdziału nie będzie. Jedyne o co Was proszę to cierpliwość i zrozumienie! Mogę na Was liczyć? Wtorek, 1 marca 2016.

Sobota, 20 sierpnia 2016. Co to miało być? O to tyle krzyku? Cała opowieść brzmiała jak straszna historia, którą opowiada się dzieciom przy ognisku, albo jak jedna z wielu legend Indian. Sam nie mogła zaprzeczyć, czuła niepokój i gęsią skórkę czytając ją, ale o to chyba właśnie chodzi w takich historiach. Z resztą w każdą książkę wciągała się i przeżywała emocje. Teraz było jednak inaczej, choć z całych sił próbowała zaprzeczyć.