اينجا ي ه دختره تنهاس. ز اطلاعات تا خاطره های شیطونک. به سنگین ترین نقطه قلبم رسیده است. استشهاد سلولهای بدنم گواهی میدهد. به بیکران شدن روحم در انزوای جسمت. من در ترانه های تو غرق شده ام. جنگ دست و پایم بی فایده است. وقتی روحم را از چنگم در اورده ای. بردار دنیا پر از زیباییست.

یکی داشت و یکی نداشت. اونی که داشت تو بودی و اونی که نداشت من بودم. یکی خواست و یکی نخواست. اونی که خواست تو بودی و اونی که بی تو بودن و نخواست من بودم. یکی آورد و یکی نیاورد. اونی که آورد تو بودی و اونی که به جز تو به هیچکس ایمان نیاورد من بودم. یکی موند و یکی نموند. اونی که نموند تو بودی و اونی که بی تو موند من بودم. یکی رفت و یکی نرفت. اونی که رفت تو بودی و اونی که بخاطر تو تو قلب کسی نرفت من بودم. بيا ذوب كن در كف دست .

Martes, 22 de diciembre de 2009. Porque todo el año merodeó mis orillas. Publicado por Mabel García Lavín. Jueves, 26 de noviembre de 2009. Las aguas del Buen Pastor laten la pereza matutina del domingo. La ciudad vibra, silenciosa, un grito de lluvia. La piel grita su blancura sometida, tan entrega, tan desnuda, tan resignación, tan. Las gotas, que ya no son, pintan todavía la camisa de Carlos , nos obligan a dejar la vereda del café y deciden la tarde.