م ن بآنوی قصه ی غ رب ت و تنهآیی ا م. بآنوی بهت رین ماه بهآر در خ زآن د نیآ! آنجآ که م ردمآن ش از م رد نآم ش را یدک میکشند. و از زن ! آنجا که م رد را فقط ته ریش زیبآ میک ند. اینجآ بیش از اینهآ منفور است. روح ت شاد س هرآب. بان وے ا ردی ب ه شت. جمعه بیست و پنجم مهر 1393. بان وے ا ردی ب ه شت. بان وے ا ردی ب ه شت.

اینجا لاهیجانه صدای þrê GÌRL. نامه ات به دستم نرسیده. شصت و هفت بار صندوق پستی را نگاه کردم. شصت و هفت بار همسایه مان. از پ شت پنجره به من ز ل زد. دیگر دوست ندارم به خانه برگردم. به جایی که تو را خیال میپندارند و مرا دیوانه. تو لطفا نگو که نیستی هیچ کجای دنیا. و به من فکر نمیکنی. نگو که نام مرا نمیدانی. نامه ات به دستم نرسیده.

La position des blocs a été enregistrée.

تی ر ه ای بے هدف. بیبینی زنده ای یا نه. فکر میکردم حالم خوبه . باورام بهم ریخت ! تو بیشتر از هرکس دیگه نابودم کردی . ببخشید این بی معرفتی رو! بیست و نهم فروردین ۱۳۹۲. که از همه پنهان .