Þriðjudagur, júní 02, 2009. Var beðin um að vera stýrimaður á laugardaginn, skipstjórinn var búin að fá sér í aðra tána. Gaman að sjá borgina á frá öðru sjónarhorni. Kristjánshöfn, flottar íbúðir þar. Það var farið vítt og breytt um Köben. Kíktum á nýtt svæði, þar sem er verið að reyna að ná upp strandar stemmingu, gamalt iðnaðarsvæði. Fór ásamt Brittu, Jón og Villa á frábæra tónleika með Dr.

Lára Huld tók þetta lag síðast fyrir þremur árum síðan, þegar Addi fór á undan okkur til Íslands.

Af væntanlegum tannsmiðum og unganum smáa. Fimmtudagur, maí 21, 2009. Ég veit ekki hvað syni mínum finnst um mig þessa dagana. Jú, reyndar veit ég það alveg en er að hugsa um að deila því með ykkur. Sjáið bara hvað ég er að vanda mig mikið, líkaminn gengur í bylgjum af áreynslu. Það er aldeilis skilningur á þessu heimili. Krummi er samt voðalega góður við mig. Þegar við þurfum að stoppa á miðju rölti þá fæ ég yfirleitt klapp á magann eða bakið og einstaklega mikla umhyggju.

Þetta sýnir bara að það eru allir mikilvægir hér í Danmörku, bæði dýr og menn, líka litlir andarungar. Látum þetta nægja í bili, þangað til næst. Bíðið við, er komin maí? Ótrúlegt hvað tíminn er fljótur að líða. Skrifaði síðast í mars! Jæja ég ætla að reyna að vera dugleg að blogga núna. Þangað til næst, guð geymi ykkur öll! Jæja eftir.

Arnar, Audur, Katrín, Gauti, Ívar, Ída og Steini. Gauti Heimir og vinur hans hann Magnús tóku sig til eitt kvöldið og byggðu þennan fallega lego bæ. Þeir fengu ís í verðlaun enda voru þeir að til miðnættis. Arnar, Audur, Katrín, Gauti, Ívar, Ída og Steini.

Það er með söknuði og trega að ég kveð þetta vefsvæði. Ég hef ákveðið að flytja annað og nú má nálgast fréttir af Félagsbúinu á þessari slóð www. Þar liggur þá pistill dagsins. ég er við að uppgötva tilgang lífsins. Og þetta er kápan á ver.

Sorrí en ég nenni nú ekki alltaf að vera að blogga sko. Hef margt annað við tíman að gera, eins og að læra og leika mér. Fór í 60 ára afmæli pabba um helgina og það var nú meira stuðið. Síðan skelltum við okkur bara í pottin og að sofa áhyggjulaus vitandi að á morgun hæfist stressið. En allaveg gekk undirbúningurinn eins og í sögu og ekki nærrumþví eins mikið stress og ég bjóst við. Kvöldið nálgaðist svo og gestirnir byrjuðu að mæta uppúr 6. Þá var fordrykkur, léttvín, bjór.