Zdobędziemy to wszystko, co od dawna w mózgach mamy urojone. Poniedziałek, 10 sierpnia 2015. Nie będę ważyć 60 kg. Nie będę mieć bałaganu wokół siebie. Nazywacie miłością tego, który pozwala ludziom tak bardzo znienawidzić siebie, że aż odbierają sobie swoje jedyne życie? Niedziela, 12 lipca 2015. Wtorek, 7 lipca 2015. Piątek, 26 czerwca 2015. Idę w dobrym kierunku tylko mam straszną deprę. Środa, 24 czerwca 2015. Byłam pełną godzinę na rowerz.

A było już 53 i nadzieja. I szczęście w oczach Mamy. Miałam ochotę skakać z radości.

Sobota, 11 maja 2013. Will I ever get to heaven? Styczeń. Nie myślałam, że aż tak dawno. Zabierała mi milion razy laptopa, ale nie tylko dlatego nie pisałam. Było mi po prostu wstyd. Z 64,6 na 72,7 kg. Nie byłam wściekła, rozczarowana, obrzydzona. W styczniu zgubiłam telefon, na szczęście znalazłam go potem, ale .

Jak zwykle jest chujowo, kiedy tu wracam. Znowu nie mam nikogo i otwieram te zakurzone drzwi do piękności, chudości i perfekcji.

72kg - 65,8 kg- 50 kg. Środa, 23 stycznia 2013. Too much school, too much weight, too much loneliness. Obiecuję wstawić notkę do niedzieli. Jestem gównem, które na nic nie zasługuje. Jestem żałosną osóbką, którą inni zagadują z litości.

Czwartek, 7 lutego 2013. Z góry przepraszam za gwałt na języku polskim, ale już naprawdę mam wszystkiego dość! Nie mam już siły. Ta pieprzona waga się nie rusza, cały czas chce mi się żreć, a brzuch tylko rośnie i rośnie.