Po spotkaniu Zgredka zdecydowałam, że odpuszczę sobie chodzenie do kuchni na jakiś czas. Wiedziałam, że moje przemowy tylko pogarszały stan Mrużki, która i tak ledwo się trzymała. Było mi jej strasznie żal. Nie dość, że przez parę lat była traktowana okropnie, znowu musiała cierpieć. Nie mogła przeżyć faktu, że cały ten Crouch tak po prostu się jej pozbył. Po wtorkowych zajęciach siedziałam tam razem z Cedrikiem. Puchon dosiadł się do mnie, informując, że cieszy się, iż dałam sobie spokój z WESZ.

Nie zrażajcie się ilością pairignów. Tekst z 2009 roki po małym liftingu. Pisane na wyzwania z Puć. Za autorem - romans, slash.

8212; To co chcesz wiedzieć? Draco nie mógł się powstrzymać od delikatnego uniesienia kącików ust. 8212; Wyjaśnij, co robią. Hermiona odpędziła od siebie wszelkie nieprzyjemne myśli, które kręciły się głównie wokół ciekawości, czy posiada jeszcze jakikolwiek mózg zdolny do racjonalnego rozumowania. Odetchnęła głęboko, jakby chciała dodać sobie odwagi, i przesunęła w jego stronę jeden z dzienników.

Dzisiejszy post jest dla mnie wyjątkowy. Dlaczego? Ponieważ dzięki Waszym głosom Last Minute Love zwyciężyło konkurs na bloga miesiąca organizowany przez Katalog Granger. Chciałam wszystkim bez wyjątku podziękować za oddane głosy. Nie spodziewałam się wygranej, bo przecież ta historia ma dopiero dwa rozdziały, ale oczywiście jestem pozytywnie zaskoczona. Aż chce się pisać dalej! Nagrodą w konkursie była okładka, której autorką jest Mia z Land of Grafic.

Cała trójka patrzyła na siebie nawzajem krótką chwilę w ciszy. Hermiona czuła się trochę zażenowana tą sytuacją. W końcu Max odzyskał władzę nad sobą, wziął się w garść i podszedł do nich. W końcu wiedział, że miał tylko zjeść z Hermioną kolację, nie miał prawa do bycia wściekłym o to, że spotykała się z innym, ale cholera, Malfoy? Mężczyzna jednak nie zamierzał tego komentować. Zapytał cicho Max i zlustrował ją spojrzeniem. Ona nie pisnęła ani słowem, kiedy spotykał się z Astori.