غنچه خندیدولی باغ به این خنده گریست. غنچه آن روز ندانست که آن گریه زچیست. باغ پرگل شدوهرغنچه به گل شد تبدیل. گریه باغ فزون ترشدوچون ابر گریست. رسم تقدیرچنین است وچنان خواهد بود. میرودعمرولی خنده به لب باید زیست. تا کی غم آن خورم که دارم یا نه. وین عمر به خوشدلی گذارم یا نه. پر کن قدح باده که معلومم نیست. کاین دم که فرو برم برآرم یا نه.

سبز پای در بند , ایران من. بر روی مطلب قبلی من کامنتی گذاشته بودند با این مضمون کلی که ایدئولوژی ها اگر پویا نباشند کهنه می شوند و تاریخ مصرفشان می گذرد . هر ایدئولژی زمان معینی دارد که بعد از آن بقول معروف از مد می افتد یا به زبان دیگر زمانش می گذرد و در نتیجه کارایی ندارد.

لطفا چند لحظه منتظر بمانيد! همیشه بیادتم دوستت دارم خاطره ی مچاله ی زندگیم. حالا ساعت عشق عاشق شدن من باتو. دوست دارم قدم بزنم با تو. دوست دارم همه ی عشقمو بریزم زیر بارون. دلم برای قدم زدن زیر بارون تنگ شده. دوست دارم بریزم همه ی عشقمو تو دستات. بهت بگم خالی ام از تو حتی یک ثانیه دوری. بهت بگم دوستت دارم دوستت دارم. چتر قشنگم که پر شده از رویای زندگی باتو. من بارون باز می گم دوستت دارم. حالا وقتشه وقت عاشق شدنم.