زندگی سیبی ست گاز باید زد با پوست. امان از تمام تمام ما . چقدر دنیا برای از خود گذشتگی گوچک است. گویا تلخی ها را پایانی نیست و چه ساده لوحانه میگذاریم حماقت دیگران. شیرینی های بالقوه روزگارمان را به تلخی زهرمار مانند کند. و من معاصر هیچ کس نیستم.

درد من زیستن در حصار برکه نیست درد من زیستن با ماهیانی است که فکر دریا به ذهنشان خطور نمی کند. ما چون ز دری پای کشیدیم کشیدیم. امید ز هر کس که بریدیم بریدیم. دل نیست کبوتر که چو برخاست نشیند. از گوشه ی بامی که پریدیم پریدیم. رم دادن صید خود از آغاز غلط بود. حالا که رماندی و رمیدیم رمیدیم. پشت هم اتهام ها خوردن. حق حق از درد و الکن از گفتن. پشت سکان خدا نشست اما.

ظلت منذ سنوات عديدة تعمل مع غيرها من الناشط.