Piszesz blog z opowiadaniem? Twój blog ma mało wyświetleń, lub chcesz. Wtorek, 26 czerwca 2012. Cieszę się, że zgłosiło się do mnie aż 6 blogów . Blog jest z opowiadaniem o życiu nastolatki która żyje miłością. Cause i can love you more this.

Nie znosiłem drugiego dnia świąt. Jest to dzień, w którym myślami powracasz do dwóch poprzednich, następnie zastanawiasz się czemu właściwie ma służyć 26-ty grudnia. W tym dniu już nie możesz liczyć na nic, co mogłoby przebić resztę świąt. Jedyne co Cię w nim zajmuje to jedzenie resztek z wigilii oraz rozmyślania nad swoją egzystencją. A może to tylko ja? To może niech sam solenizant o tym zdecyduje? 8211; wzruszył ramionami starszy mężczyzna.

Choinka, złapał mnie sentyment. Wiem, że nikogo już tu nie ma, ale pododaję sobie rozdziały. Chyba już tylko dla własnej przyjemności. Serio, ile jeszcze będzie tu padać? Zirytowana tą zróżnicowaną od polskiej aurą, nawet nie zauważyłam jak Tony zdążył uporać się z zamkiem i otwierał szeroko drzwi, gestem zapraszając mnie do wnętrza jego domu. W zasadzie to było całkiem miłe. Ale zaskarbiona sympatia szybko mi przeszła, kiedy Tony ruszył gdzieś przed siebie i gestem wskazał, .

Coś nieprzyjemnego ściskało mnie w żołądku, w gardle miałam wielką gulę, zamiast mózgu jakąś papkę, a ręce tak mi drżały, że kiedy robiłam sobie oko, eyelinerem przejechałam pod same brwi. I albo świat dawał mi znaki, że to nie jest mój dzień i nie powinnam ruszać się z domu, albo. Nie, to był chyba jedyny powód tego całego pecha. Więc jakim sposobem miałam się niby dzisiaj spotkać z Harrym i przypadkiem nie zrobić z siebie idiotki? .

Nawet nie wiesz dokąd zmierzasz. Że musisz iść na przód,. Choć zagadką jest dla Ciebie to,. Nigdy nie się nie zatrzymujesz. Starasz się biec prosto,. Choć droga ma zbyt wiele zakrętów. Nie zwracasz uwagi na nic, co cię otacza. Jesteś marionetką w rękach rutyny,. Niczym wampir wysysającej śmiech z Twojego życia. Gasnąca wraz z ostatnim promieniem słońca,.

Znowu jakieś smęty, ale nic innego jakoś nie potrafię napisać. To niesamowite, jak zwykłe zakupy w sklepie mogą aż tak zmienić twoje życie. Co ja wtedy kupowałem? Odłożę na taśmę. Tak właściwie to jestem Lou. - powiedział z uśmiechem, kiedy staliśmy już pod moim domem. Mogę Cię o coś spytać? Nie, nie, wszystko w porządku! Spotyk.